Samen - en alleen - sterk

De afgelopen weken ervaren we een mooie ontwikkeling. We merken dat fundamenten voor een nieuwe basis in ons zelf worden gelegd. We voelen dat we steeds meer kunnen en durven te vertrouwen op onze intuïtie. We merken ook dat dingen steeds meer vanzelf gaan, moeiteloos, lijkt wel. We voelen ons beter dan sinds een heel lange tijd. Sterker, levender. Durven steeds meer in onze kracht te gaan staan.

De einddatum van ons verblijf hier in Tronadora nadert. Toen we begonen te denken over onze volgende bestemming, kwam er niets concreets in ons op. We hebben hier alles wat we nodig hebben - op onze poes Ollie na 😻. Een fijn en veilig plekje, midden in de natuur met een waanzinnig uitzicht, wandelroutes, en toegang tot de lokale winkels om boodschappen te doen.

Wat ging dat overtreffen? Het doel van ons avontuur is dat we willen ervaren hoe het is om een tijdje in een ander land dan Nederland te wonen. En dat lukt hier heel goed.

Toch voelde ik, dat ik nog een avontuur moest ondergaan. Alleen. Echt in MIJN (Costaricaanse) kracht gaan staan en meer gaan vertrouwen op mijn eigen kracht. Mijn zelfvertrouwen laten groeien.

Jordi en ik zijn een heel sterk team. Onafscheidelijk, vanaf het eerste moment. Kunnen altijd op elkaar terugvallen. Maar ik voelde dat het goed was, om nu een tijdje zonder elkaar te zijn. Juist nu, omdat we de afgelopen periode hier goed hebben kunnen aansterken en ik voel dat we nog sterker kunnen worden door even zonder elkaar te zijn.

Maandag 15 mei vertrek ik richting Montezuma, een klein dorpje aan zee in de Blue Zone van Costa Rica. Daar zal ik een tijdje gaan blijven. Jordi blijft passen op het huis waar wij nu verblijven, want de eigenaren gaan naar de VS. Het gaat een hele interessante tijd worden…